Вершы пра Беларусь

Вітаем Вас на сайце беларускай паэзіі

<?php
print '';

$tids = array();
$res= db_query("SELECT term_data.tid AS tid,
CONCAT(SUBSTRING(REPLACE(term_data.name, 'Аўтар невядомы', 'невядомы Аўтар'), LOCATE(' ', REPLACE(term_data.name, 'Аўтар невядомы', 'невядомы Аўтар')) + 1), ' ', SUBSTRING(REPLACE(term_data.name, 'Аўтар невядомы', 'невядомы Аўтар'), 1, LOCATE(' ', REPLACE(term_data.name, 'Аўтар невядомы', 'невядомы Аўтар')) - 1)) AS term_data_name,
CONCAT(SUBSTRING(REPLACE(REPLACE(term_data.name, 'І', 'И'), 'Аўтар невядомы', '.'), LOCATE(' ', term_data.name) + 1), ' ', SUBSTRING(term_data.name, 1, LOCATE(' ', term_data.name) - 1)) AS my_sort
FROM {term_data} term_data
WHERE term_data.vid = 1
and 2 < (select count(*) from {term_node} where {term_node}.tid = term_data.tid)
ORDER BY term_data.weight ASC, my_sort ASC");
//SELECT tid, name FROM {term_data} WHERE vid = 2 ORDER BY weight, name");

while ($term = db_fetch_object($res)) {
$tids[$term->tid] = $term->term_data_name;
}

$counter = 0;
$linescount = 0;
foreach ($tids as $tid => $name)
{
$counter++;
if ($counter%3==1){
$linescount++;
if ($linescount > 4) break;
print '';
}
print '';
print ''.l($name, 'taxonomy/term/'.$tid, array()).'';
print '';
if ($tid == 13 || $tid == 14 || $tid == 15 )
{
echo '';
}

$nodes_res = taxonomy_select_nodes(array($tid));
$node_counter = 0;
while ($node = db_fetch_object($nodes_res))
{
$node = node_load($node->nid);
print ''.l($node->title, 'node/'.$node->nid, array()).'';
// print ''.node_view($node, true).'';
if (++$node_counter > 2) break;
}
print ''.l('Яшчэ...', 'taxonomy/term/'.$tid, array()).'';
print '';
print '';
if ($counter%3==0) print '';

}
print '';
?>

Лепшыя вершы

НЕЗАЛЕЖНАСЦЬ

Дзень сягоння ўрачысты,
Сцяг вiтае ў небе чыстым.
Па праспекту парад крочыць,
Гараць дзетак малых вочы.

Наш арнамент - чырвань з белым,
Незалежнасць - шлях да веры.
Наша моц заўжды ў яднаннi.
Блакiт азёр, пыл скрыжаванняў.

I нечага сядзець у скрусе,
Мы - незалежны, мы - беларусы!
Пацягне свежым старое поле,
Нас не сагнеш цяпер нiколi.

Сяргей Брандт, 03.07.2013

О, край родны, край прыгожы!..

О, край родны, край прыгожы!
Мілы кут маіх дзядоў!
Што мілей у свеце божым
Гэтых светлых берагоў,
Дае бруяцца срэбрам рэчкі,
Дзе бары-лясы гудуць,
Дзе мядамі пахнуць грэчкі,
Нівы гутаркі вядуць;
Гэтых гмахаў безгранічных
Балатоў тваіх, азёр,
Дзе пад гоман хваль крынічных
Думкі думае прастор;
Дзе увосень плачуць лозы,
Дзе вясной лугі цвітуць,
Дзе шляхом старым бярозы
Адзначаюць гожа пуць?

урывак з паэмы "Сымон-музыка"

Многа слаўненькіх куточкаў...

Многа слаўненькіх куточкаў
Ёсць у нашым краі,
Дзе пад гоман ручаёчкаў,
Пад шум дрэў у гаі

Рой журботных дум пакінеш;
Дзе няма трывогі,
Дзе душою адпачынеш,
Змучаны з дарогі;

Дзе прыемны ветрык млее,
Збажыну калыша,
Дзе пакоем-згодай вее,
Дзе ўсё шчасцем дыша.

Каляда-калядзіца

Каляда-калядзіца,
Зорка, зорачка, дзянніца,
Ты прайдзі ў кожны дом,
Хай шчаслівым будзе ён!

Каляда-калядзіца…
Сонца зноўку маладзіцца.
Завітай, удача, у дом.
Дружна разам зажывём.

Каляда-калядзіца…
Хай да зор расце пшаніца!
Будзем верыць мы Казе,
Што дастатак пранясе!

Каляда-калядзіца…
Дзіва ноччу нам прысніцца.
Не было каб у свеце зла,
Мы прагонім прэч казла.

Каляда-калядзіца…
Ранкам неба праясніцца.
Будзе хай усяго даволі,
А бяды дык каб ніколі!

Трэба дома бывац часть

Мая дарагая святыня

Аклiкаюць мяне часта — дзед,
Для Радзiмы застаўся я сынам.
Я пакiнуў салдацкi свой след
Каля Мiнска, Варшавы, Берлiна.

Чую пошум зялёных дуброў
I калосся паспелага жыта.
Прыгадаю палеглых сяброў,
Нiбы куляю сэрца прашыта.

Тут я сеяў, тут я касiў,
Аб тым памяць мая не астыне.
Родны кут! Ты — надзея мая,
дзiвасiл,
I мая дарагая святыня.

Санет

Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі,
Над хвалямі сінеючага Ніла,
Ўжо колькі тысяч год стаіць магіла:
Ў гаршку насення жменю там знайшлі.

Хоць зернейкі засохшымі былі,
Ўсё ж такі жыццёвая іх сіла
Збудзілася і буйна ўскаласіла
Парой вясновай збожжа на раллі.

Вось сімвал твой, забыты краю родны!
Зварушаны нарэшце дух народны,
Я верую, бясплодна не засьне,
А ўперад рынецца, маўляў, крыніца,
Каторая магутна, гучна мкне,
Здалеўшы з глебы на прастор прабіцца.

Краіна начы

Мы маўчым, мы зацята маўчым.
Нашы душы аблытала плесень...
А на поўдзень — краіна Начы,
і гурган сёння сімвал Палесся.

Ды адчай немагчыма схаваць,
як душу не ачысціць нідзе...
Мне Радзіму да скону шукаць
па сцяжыне, што з ночы вядзе.

Беларусь, мая хворая маці,
са слязою Сажа на шчацэ
ў парваным чарнобыльскім плацці
пачарнелым Сусветам брыдзе...

Над Белай Руссю...

Над Белай Руссю —
белы бусел
Над Белай Руссю —
Белы бусел
З даверам выпрастаў крыло.
А гэта значыць,
Белай Русі
Прасцяг ашчодраны святлом.
Над Белай Руссю —
Белы бусел
Ладуе спраўнае гняздо.
А гэта значыць,
Белай Русі
Жыць, нібы поўны песень дом.
Над Белай Руссю —
Белы бусел
Галубіць прагных птушанят.
А гэта значыць,
Белай Русі
Не ведаць чорных бур і страт.
Над Белай Руссю —
Белы бусел
З бусліхай ў вышыні нябёс.
А гэта значыць,
Белай Русі
Наканаваны шчасны лёс.

Я не ганю землі чужыя...

Я не ганю землі чужыя –
Хай іх сонца не абміне.
Толькі дзе за морам ні жыў я,
Беларусь мая сьнілася мне.
Так карцела – сьляза закіпала, –
Каб да сэрца хаця б здалёк
Праплывалі жалейка Купалы,
Багдановічаў васілёк…
Гэта ўсё, безумоўна, не нова.
А ці трэба, каб новым было
Поле бацькава, матчына слова
І буслова – над хатай жытло?
І якія б шляхі ні схадзіў я,
Кліча полацкая сенажаць…
А калі не сьпяваць аб Радзіме,
Дык навошта наогул сьпяваць?

Зямля Беларусі!..

Зямля Беларусі!
Бары і дубровы.
Жытнёвае поле,
Шаўковы мурог.
У промнях рабіны
Заход вечаровы,
Што клёкат буслоў —
Ручаёў пералівы,
І ў шумных прысадах
Стужкі дарог.

Вершы пра Беларусь

Вітаем Вас на сайце беларускай паэзіі

Лепшыя вершы

Усе аўтары

Лічыльнікі